Fransje en ik zaten wel vaker te bakkeleien daar op de stoep. Over van alles en nog wat. Zelfs over het geloof. Volgens Fransje mocht hij alles, want op de donderdag was de biecht en dan werden alle zonden je vergeven. Daar geloofde ik helemaal niets van. Van mijn kant gaf ik aan dat er zoveel beelden in zijn geloof waren, die aanbeden werden. Dat was volgens ons geloof zondig.
Ondanks al dat gebakkelei ging ik geregeld bij Fransje de Okkie en de Taptoe lezen. Ik werd ook een keer door Fransje gevraagd mee te gaan in zijn vaders zeilboot. Volgens mij lag de boot ergens in De Does. We voeren eerst richting Hoogmade en dan naar de Wijde Aa. Ik herkende dat grote water, omdat ik daar een paar keer op de fiets naartoe gereden ben. Via de Ruigekade. Op de terugweg hebben we nog even gevist in de Dwarswetering. Vlakbij de Munnikenmolen (foto), maar dan aan de Does kant van de brug in de Hoogmadeseweg. Niets gevangen trouwens. Ik vond het laveren erg leuk. Ik moest wel telkens op tijd bukken, anders zou ik een klap van de giek krijgen. Leuk hoor, want als ik in andere gevallen klappen kreeg mocht ik niet bukken. Anders kreeg ik er een paar extra.
Later, tijdens het lezen van de boekjes van Kapitein Rob dacht ik nog weleens aan die vaartocht. Kapitein Rob had een witte keeshond aan boord. Kapitein Fransje een bruin aapje. 😂
