Deze week overkwam het mij twee keer, dat men mij aansprak over mijn culturele achtergrond. De ene campinggast wist er meer van dan de ander. De laatste, een oudere meneer, excuseerde zich zelfs met de opmerking, dat hij zicht schaamt zo weinig over het voormalig Nederlands Indië te weten. We spraken elkaar tijdens het ochtendritueel in het sanitairgebouw, waar we beiden ons stonden (nat) te scheren. De ander heeft in Den Haag gewoond en kent veel Indische mensen. Wij raakten in gesprek in het zwembad, toen ik een hommel van de verdrinkingsdood redde. Ik liet het ploeterende beestje op mijn hand klimmen en zette het toen op het droge. Daar klapperde hij met z'n vleugels (volgens de vrouw als bedankje en groet) en vloog toen weg. Een andere zwemster die toekeek riep om mij te laten schrikken "Prik!" toen ik het insect op mijn hand liet kruipen. Beide gasten hadden het ook over muziek. Dat schijnt volgens hen ook verbonden te zijn met Indo's. Ach ja, muziek. Hier op de camping luister ik ook naar muziek. Meestal met een headset op. Soms, zoals nu, zonder headset. Dat is als ik de autoradio gebruik. Daar steek ik dan een usb stick met muziek in. Sinds ik beide standaard luidsprekers vervangen heb door fatsoenlijke, klinkt het geluid veel beter. De beide extra luidsprekers achterin doen het ook prima. De bus zit dan vol muziek. Zonder anderen te hinderen, hoor. Trouwens, we staan hier helemaal alleen op dit veld en ik zit bij de geopende schuifdeur. Met mijn nog vrij goede oor naar de deur gericht. Haha!
