Iedereen rijk?

Op zich best wel een interessant concept : armen en rijken die een week met elkaar ruilen. De armen ervaren dat geld weliswaar het leven een stuk gemakkelijker maken, maar dat geluk voorop blijft staan. De rijken ervaren hoe het is om met weinig geld te moeten rondkomen en hoe gewoon hun rijkdom voor hen geworden is. En soms realiseren sommigen zich plots : O ja, er bestaan ook arme mensen.
Mensen met voldoende geld hebben soms de neiging te denken dat iedereen genoeg geld heeft. Ze zijn niet zo snel met het terugbetalen van het geld dat anderen hen voorgeschoten of geleend hebben. Of betalen / vergoeden helemaal niets na een prestatie voor of hulp aan hen. De simpele en voor de hand liggende vraag "Krijg je nog wat van mij?" of "Heb je kosten gemaakt?" wordt niet gesteld. Maar misschien gebeurt het met opzet, vanuit de gedachte dat mensen in het algemeen toch niet graag om geld vragen.

Wat mij opviel was de leefsituatie van bepaalde arme mensen. Ik bedoel : je mag dan weinig geld hebben, je kunt toch zeker wel je huis opruimen en schoonhouden? Vooral als je weet dat je bezoek krijgt. En helemaal als je toch geen werk hebt. Zo'n vieze omgeving heeft niet bepaald een rustgevende en/of motiverende uitstraling. Handen uit de mouwen steken, daar draait het vaak om.