Een uitlating die ik als kind beter kon laten. De keren dat ik het wel zei, klonk steevast het antwoord : "Dan heb ik nog wel een klusje voor je." Gevolgd door een huishoudelijk karweitje. Zonder heitje. En ook zonder heisa, want ik moest enkel gehoorzamen en doen of laten wat mij gezegd werd.
Het kan zijn dat ik daar toch iets aan overgehouden heb. Vanmorgen verveelde ik me. Wat denk je? Ik ben huishoudelijke karweitjes gaan doen. Ik heb eerst de ramen gezeemd. Ik vond het wel wat koud. Het voelde kouder aan dan toen ik vanmorgen met Fenna op stap ging. Na de koffie heb ik de stofzuiger door het huisje getrokken. Voor Fenna betekent de stofzuiger : Hoera hockey! Mijn schuld hoor. Als ik ga stofzuigen pak ik een van haar tennisballen en daarmee speel ik tijdens het stofzuigen hockey met Fenna. Dat vinden wij allebei leuk. Ik zet de deur van de huiskamer wagenwijd open, zodat ik de bal door de gang naar de achterdeur kan slaan. Voor de duidelijkheid, het zijn geen swingslagen hoor, maar tikken. En soms schoppen. Zo links en rechts wat opgeruimd en toen aan de lunch gegaan.
Zelfs als ik me verveel ben ik soms nog zinvol bezig. Als ik echt niets doe en op de bank neerplof om naar de tv te kijken, kan het zijn dat ik in slaap val. Dat was gisteren het geval. Ik was wat moe en werd thuis wat rozig geworden na het fietsen in de wind. Van tijd tot tijd rusten vind ik trouwens ook erg zinvol werk.
