The English Patient

Dat de politie niet weet om te gaan met verwarde mensen, komt dit kabinet en zijn adviseurs wel erg verdacht gelegen.
Vanmiddag had ik een kort gesprekje met iemand die niet gelooft in het gedoe vanwege het Covid-19. Hij geeft de voorkeur te geloven in een griep die net even anders is. Van mij mag iemand geloven wat ie wil. Zolang ie maar minstens 1,5 meter uit mijn buurt blijft. Eerlijk gezegd begrijp ik niet waarom zoveel mensen kijken naar de tv uitzendingen over het virus. Het schijnt nog vermakelijker te zijn dan al die andere shows, waar ik ook niets aan vind. Ik begrijp dat ik in deze periode geen gewone (wat heet) levensbedreigende ziekte moet krijgen, want de kans is groot dat ik niet geholpen word.
Gisteren keek ik zowaar naar een aardige film : The English Patient. Ik miste enkel bepaalde stukken. De verbinding tussen de tv en de provider en later die tussen mij en de tv vielen even weg. Dus wist ik niet hoe die patiënt zo verbrand geraakt is. Wat ik wel storend vond waren scènes die mij onwerkelijk overkwamen. Al aan het begin, toen die 'verpleegster' pardoes een mijnenveld betrad. De mijnenruimer gebruikte niet eens zijn detector om naar haar toe te lopen. Hij deed net zo dom als de vrouw. Zo'n moment haalt mij compleet uit een film. Net als die Romeinse soldaat (andere film) die een horloge om had. En dan die reclames over bedden en snoep; ergerlijk. Gisteren was ik te moe om een ander kanaal te kiezen. Er was trouwens nauwelijks iets interessants op al die zenders. Armoe troef.