Onze oudste kleindochter heeft twee cavia's. Ze heeft al een keer gezegd, dat ze die graag zou willen meenemen, als ze bij haar vader gaat logeren. En dus hebben oma en opa de mouwen opgestroopt.
Oma regelde een mooie, ruime kooi met wat toebehoren. Opa werd gevraagd een nachthok te maken. Gelukkig was het vanmiddag stralend weer (ik ben inmiddels weer wat bijgebruind), dus ging ik buiten aan de slag.
Ik heb het casco van hout gemaakt. Opa kent het knabbel-duo niet dus moest ie even het internet op. In het hok moest een schot komen, zodat de beesten zich wat zouden kunnen verschuilen. "Ja, ja", denkt opa dan, hierbij terugdenkend aan zijn eigen
jeugd kinderen. Toen opa later hoorde dat er geen stapelbed in hoefde, die twee willen samen in het hooi liggen, dacht opa weer : "Ja, ja."
Vanwege die wensen heb ik van het dakje maar een scharnierende klep gemaakt. Ik vertrouwde het niet zo. Dus een klep voor een (onverwachtse)
controle. Want je weet maar nooit met die constant piepende beesten. Het zijn net kinderen als ze naar bed moeten. Zodra het stil wordt, moet de klep even gelicht worden voor een controle. Toen opa zich via het internet wat verdiepte in die beesten, kreeg ie pardoes een recept voor zijn toet getoverd.
Leuk! Zodra die beesten niet meer door de ingang van hun hok kunnen, dan....
