Jeetje, het wordt alsmaar kouder. Op de fiets kreeg ik ook nog een fikse regenbui over me heen. Gelukkig was ik dit keer op Sonja's pakezel Stella gestapt. Onder een boom waar het enigszins droog was ben ik in de zijtassen gaan grutten. En ja hoor, een poncho! Geen gezicht, maar wel droog. Ik heb de reis voortgezet richting de winkel met automaterialen. Ik kwam redelijk droog aan. De mannen achter de balie zag ik al wat staan grinniken. Maar dat interesseert mij niet zo. Ik heb een paar keer met een grijze vuilniszak over me heen gereden. Uiteraard met een gat in de bodem waar ik mijn hoofd doorgestoken had. Zij lachen, ik lekker droog. Op school kende ik leerlingen die pertinent geen regenpak aan wilden. Tenminste, zolang ze in beeld waren. Eenmaal uit beeld werd het pak alsnog aan- of uitgetrokken. Gelukkig had ik tussen mijn oren geen last van dat soort ideeën.
Ik heb een doosje met dashboardlampjes gekocht. Dit keer voor de Ducato. Ik weet nu (na het klusje van de Hyundai) hoe ze bij de Ducato te bereiken zijn. Over sommige lampjes zit een gekleurd hoesje. Rood, groen of blauw. Maar dat schijnt ouderwets te zijn. Dus die had de winkel niet meer op voorraad. Ik moet dus voorzichtig zijn met verwijderen van de hoesjes, zodat ik ze kan hergebruiken.
Op de terugweg heb ik gelukkig geen last gehad van regen. Maar wel van kouwe klauwen. Het is al weer tijd om mijn handschoenen uit de mottenballen te halen.
