Traag en vlug

plamuren, schuren en spuiten

Omdat ik toch in de buurt van een autoshop was, wilde ik daar de zilvergrijze lak van de bus laten scannen. Ze maken met behulp van de scan autolak op kleur. Ik heb de lak nodig om wat plekjes bij te werken, zodra ik ze afgewerkt heb. Voor de ingang van de winkel moest ik mijn handen wassen. Ik werd direct geholpen. De medewerker liep naar buiten om de kleur goed te bekijken. "Volgens mij is die lak gerold", sprak hij. Daar weet ik dus niets van, maar ik wilde wel een spuitbusje in die kleur. Even later vond de scan plaats en ging meneer daarna naar binnen.
Ik heb daar in die winkel bijna een halfuur staan wachten (en rondkijken). De medewerker was met van alles en nog wat bezig, behalve met mijn spuitbus. Om de haverklap nam ie de telefoon aan (er waren nog drie collega's in de winkel) en begon dan met dat ding aan zijn oor artikelen te bekijken. Volgens mij waren het klanten met vragen.
Na een kwartier (ik keek hem telkens aan als ie weer de winkel in kwam) vroeg ie opeens : "U wilde toch een spuitbusje hè?" Ik zei subtiel : "Het is wat lang geleden, maar ja dat klopt." Hij begreep de boodschap en zei dat ie moeite heeft om zich te focussen als het druk werd. Het was helemaal niet druk, maar hij maakte zich wel erg druk. Na zo'n 10 minuten wachten, stapte een stel de winkel in. De jongeman liep direct naar het verfhok en begon tegen de medewerker te praten. Die beloofde hem te zullen helpen (natuurlijk).

plamuren, schuren en spuiten

Even later kwam meneer zijn verfhok uit om de jongeman te gaan helpen. Dus ik zeg : "Gaat het nog lang duren met die lak?" Hij schrok en zei : "Het is een Mercedeskleur, meneer." Alsof dat een showstopper zou zijn. "Van mij mag het ook een muizenkleur zijn", reageerde ik, "als het maar dezelfde kleur is." Hij ging vlug weer terug naar zijn hok, de jongeman wat verbaasd achterlatend. Ik legde de jonge klant uit dat ik al bijna een halfuur op mijn lak sta te wachten. Er was begrip. Even later kon ik afrekenen. Al met al duurde de spuitbus-exercitie een halfuur. Twintig minuten langer dan in hun advertentie.
Op de terugweg ben ik naar de andere kant van de stad gereden. Naar een las- en metaalconstructiebedrijf, waar ik wat plaatmateriaal heb gekocht. Ik wil op voorhand een paar hoeksteunen aan de bus vernieuwen. Ja, dat wordt mijn eerste echte lasklus met het nieuwe lasapparaat. De steunen (verstevigde hoekijzers) houden de vloer op de chassisbalken. Het zijn er vier, waarvan twee nogal roestig zijn. Toen ik het roest verwijderd had, restte een dunne laag metaal. Voorkomen is beter dan genezen, dus... Uit een vergaarbak trok de medewerker een mooie plaat van 40 x 40 van 3 mm dik. Ik betaalde, legde de plaat in de bus en vertrok weer.