Tussen de reacties las ik er een, die onder verwijzing naar de eerdere reacties schreef dat dominant opvoeden niet meer van deze tijd is. Ik dacht : "Huh?" In de eerdere reacties ging het in mijn beleving voornamelijk over assertiever worden ten opzichte van de hond. Er stond in geen enkele reactie iets over de hond slaan, de hond in zijn nek bijten, hem onderwerpen en meer van dat soort wilde dieren gedrag. Een hond zou daar volgens mij enkel angstig van kunnen worden of misschien gaan terugvechten. Nee, het ging over de houding van de eigenaresse, die toegaf veel te lief te zijn voor haar hond en medelijden kreeg als ze nee of foei moest zeggen. Ter zijde, misschien zal ze op vragende toon communiceren : "Het is toch zeker mijn bank?" of "Mag je mij bijten?" Tja, zo doen veel mensen het tegenwoordig. Niet opvoeden, maar vragen stellen. Ik geloof daar niet in.
Waar ik ook niet in geloof is het belonen van slecht gedrag. In dit geval een hond die niet van de bank af wil met een koekje lokken. Slaat nergens op. Menige hond heeft opeens geen trek in een koekje. Wat dan? Een hele leverworst? Of een eigen bank kopen? Het is een tijdsverschijnsel. Ik zie dat soort gedrag ook bij het opvoeden van kinderen. Met alle ellende van dien.