Na twee weken druk geweest te zijn met verhuisperikelen, wacht mij een berg werk in de loods. Daar ligt sloopmateriaal smachtend op mij te wachten : "Willem, pak mij!" Het is aanzienlijk lichter werk en ik hoef er niet veel voor heen en weer te lopen. Vooral het ontbreken van traplopen motiveert mij. Man, man, man, wat was dat afzien. Mijn eigen lijf 10 x naar boven brengen is geen punt. Maar met zware spullen is het een heel ander verhaal. Je mag best weten, dat ik nog steeds mijn beenspieren voel. Ik dacht (voor de storm) dat een stukje fietsen op mijn eigen mooie fiets mij goed zou doen. Wat denk je? Ik dacht dat mijn bovenbenen scheurden. O, wat erg! Ik word echt oud! Haha! Ach ja, het hoort er allemaal bij. En nee, ik dacht geen moment aan een e-bike. Maar de komende dagen ga ik op mijn dooie gemakkie maar weer in de loods aan de gang. Ik wil ook eindelijk eens wat gaan lassen. Dat is er ook helemaal niet van gekomen. Ergo, genoeg te doen.
