 |
| '..hallo, zijn jullie daar?' |
Afgelopen vrijdag, toen ik met spoed naar de tandarts in Almere ging, bleef Fenna zoals gewoonlijk alleen thuis. Toch was dit keer situatie anders, want die dag waren de kleinkinderen bij ons. Als oma met een van hen of beiden even naar buiten gaat en ik thuis blijf, wordt Fenna heel onrustig. Ze ijsbeert en jankt (zachtjes) en kijkt voortdurend uit het raam en bij de voordeur steekt ze haar kop door het kattenluik. Ze heeft veel moeite om in haar mand te blijven liggen en zich rustig te houden. Dan is ze echt een Friese zenuwenlijder. Totdat ze weer terugkeren. Om die reden verwachtte ik dat ze die vrijdagavond ook zo zou reageren. Op die avond kwam Sonja eerder thuis. Ze vertelde dat Fenna door het dolle was. Dus dat was al een voorteken.
Toen ik na het weekend de buurvrouw sprak, heb ik haar gevraagd of ze die vrijdagavond iets heeft gemerkt. Ze heeft Fenna een paar keer horen blaffen op een wat jankende toon. Ze deed het niet de hele tijd, maar af en toe. Ze had al een vermoeden waarom. Ze vond het daarom niet zo erg. Nu ze de precieze reden weet, heeft ze daar alle begrip voor. Ze heeft zelf ook een hond, dat scheelt.
