Zo kopt het nieuws vanmorgen. Als ik de berichten over de kwestie nalees, dan vind ik zo'n kop erg overdreven. Het gaat om een aantal leden van de Tweede Kamer vanwege hun manier van vragen stellen. De imam beschuldigde hen van leugens. Ja, en? Politici liegen er toch dagelijks op los? Dus het beestje bij de naam noemen lijkt me geen probleem, maar gewoon de waarheid. En de waarheid is soms hard en erg vervelend, dat wel. Het feit dat de vragenstellers van hun stuk gebracht werden, geeft aan dat zij alles behalve stevig in de schoenen staan. De imam gaf veel ontwijkende antwoorden. Dat kon hij doen, omdat de vragenstellers niet scherp of kundig genoeg waren om de imam in een hoek te zetten en hem enkel met ja of nee te laten antwoorden. Het verhoor geeft nu aan hoe 'brutaal' de cultuur van de imam is ten opzichte van onze watjes-maatschappij. Ik zie dergelijke situaties ook als verkeersovertreders worden aangesproken. Meneer of mevrouw de agent wordt respectloos behandeld, zonder enige consequenties voor de overtreder. Het mag en kan allemaal in ons landje. Mensen uit andere culturen nemen een loopje met ons. Om dergelijke mensen aan te kunnen pakken moet je wel je gezonde verstand gebruiken. Maar dan kom ik op een heel ander vraagstuk : Den Haag en gezond verstand.
