Klein, maar heel fijn

Er was een tijd (sprak de ouwe) waarin kleine auto's een straf waren om in te rijden. Oké, ze brachten je van A naar B, maar vraag niet hoe. Het beste was daarover te zwijgen wanneer je in de buurt van zo'n karretje was, om te voorkomen dat ie spontaan dienst zou weigeren. Het comfort was beneden peil vanwege het kabaal, de stugge vering, matige stoelen en de slechte verwarming. Misschien vormde de 2CV daar een uitzondering op, maar dat beestje was niet op de weg te houden als het flink waaide. Een aanrijding deed de hele auto uiteenvallen. Het grote voordeel van die kleine wagens was, dat je niet zo hard hoefde te duwen. Wel vaak, maar het vergde minder kracht. Als je broer de handrem niet vergat te lossen.
De afgelopen periode heb ik in een paar van die kleine auto's meegereden. Ze waren van deze tijd, dus redelijk modern / nieuw. Ik moet zeggen dat de Lupo, Atos en Aygo zeer comfortabele auto's zijn. Ze ogen weliswaar klein, maar de binnenruimte valt heel erg mee. Misschien ook omdat wijzelf aan het krimpen zijn, hoor.  Het comfort is ook erg goed. Geen motorlawaai, goede verwarming, lekkere stoelen enz. De kleine motoren presteren erg goed, vergeleken met die van de Fiat 850 van mijn broer. Maar ja, dat was eind jaren 60. Die Fiat had een prima ventilatiesysteem via de grote gaten in de bodem van het interieur. Haha.
De jongere auto's zijn ook van alle moderne snufjes voorzien. Vooral de Aziatische. Ik weet niet of je bij de Europese merken nog steeds alles extra moet bijkopen. Kortom, ik vind het erg fijne autootjes.