Net niet voor de regenbui

Vanmorgen, toen de zon scheen, ben ik begonnen met het snoeien van het groen aan de andere kant van het pleintje. Aan 'onze' kant hadden we vorige week al gedaan met hulp van Luuk. Dus waren we zo klaar. Luuk was dit keer binnengebleven.
Het andere deel is ongeveer even groot wat snoeioppervlakte betreft. Maar de hoeveelheid dat gesnoeid moest worden was aanzienlijk meer. Terwijl ik daar bezig was, pakten zich in het westen donkere wolken samen. Ik dacht : "Als het gaat regenen, kap ik ermee." Ik werk met een elektrische heggenschaar en in een mix van water en elektriciteit heb ik niet veel vertrouwen. Al heb ik zelf daar geen ervaring mee.
Ik was aan het opruimen toen de eerste druppeltjes vielen. Ik had de boel al aangeveegd en het snoeiafval in een kliko en een grote zak gedaan. Ik moest enkel nog de bezem en de zak opruimen toen de bui losbarstte. Dus kreeg ik alsnog een nat pak. Ik was niet de enige, want ook de buurvrouw keerde net te laat terug van een wandeling met haar hondje.
Thuis werd ik liefdevol opgevangen door Luuk. Hij zei dat ik mijn natte kleren moest uitdoen. Hij pakte opa bij zijn hand en begeleidde hem naar binnen. Die Luuk. Ja, dat is dan weer de zachte kant van het ventje.