Geen snacks in Rotterdam?

Laatst had dik het over dikke mensen. De stad Rotterdam wil de vette hap gaan weren. Op die manier wil men de obesitas te lijf gaan. Ik vind het nogal ver gaan, wanneer de overheid over mijn eetgewoonte gaat beslissen. Krijgen we straks kieslijsten met achter elke vertegenwoordiger zijn voorkeur op het gebied van eten? Zo ja, dan ga ik toch weer voor de kroket en bitterbal.
Afgezien van snacks zijn er nog veel meer dikmakers. Zoals al die chemische drankjes. Zelf nemen we graag een bidon met limonade mee als we gaan fietsen. Maar de hedendaagse limo is geen Ranja meer, maar louter chemische troep, waarvan de bijwerkingen op langere termijn onbekend zijn. Dus is het water geworden. Ons brood is te zout, zeggen ze. Dat is toch ook slecht en dikmakend? Ik begrijp niet zo goed, waarom die wethouder van Rotterdam zich zo dik maakt over het eten. Ik ben benieuwd wat Bram Ladage (heerlijke patat!) daarvan vindt. Niet lullen, maar poetsen, maar ja daar krijg je wel trek van.
De notoire eters laten zich echt niet tegenhouden. Het is immers een soort verslaving. De vette hap gaan ze dan gewoon thuis maken, met alle gevolgen van dien. Daar zal de frituurpan de hele dag aan staan in hun eigen snackbar. Wethouder Sven de Langen kan beter de criminaliteit in zijn stad gaan aanpakken. Dat fenomeen heeft erg veel last van obesitas.