Via een omweg

Binnen het kader van mijn hulpprogramma, kreeg ik met gemengde gevoelens een bevestiging van ontvangst van wat hulpgoederen. Wat bleek? De rollator kwam net niet en toch wel weer wel op tijd. De oude vrouw was gevallen (was zonder rollator waarschijnlijk niet gebeurd) en kan nu moeizaam lopen (wat met de rollator aanzienlijk gemakkelijker kan).
Omdat de hulpbehoevenden per se geen geld willen ontvangen, heb ik besloten het over een andere boeg te gooien. Misschien is het sturen van bepaalde goederen waar vraag naar is een goede oplossing. De ontvangers kunnen die goederen zelf gebruiken en anders daar verkopen. Via verkoop ontvangen ze toch geld. Het wordt dus een soort van export - import hulp. De goederen hebben geen loods of andere grote opslag nodig.
In een eerder geval (iemand wilde gebruikte meubels importeren en verkopen) waren de (aanloop)kosten erg hoog. Vooral op het gebied van transport (bestelwagen, brandstof etc.) en de opslag (huur).
Kleding kunnen ze in huis opslaan en vanuit huis verkopen. Het lijkt me een handig concept, waarbij de verkopers zelf kunnen bepalen wanneer hun 'winkel' open is. Hun gewone werk hoeft er niet onder te lijden.
Om die reden verzamel ik zoveel als mogelijk gratis spullen, zodat enkel de verzendkosten voor mijn rekening komen. Een pakket (80x30x60cm) mag per zending maximaal 30 kilo wegen. Kleding weegt relatief weinig. Pakketten worden door een en dezelfde transporteur van deur tot deur vervoerd. De pakketten zijn standaard verzekerd en de kans op verlies is minimaal.