Vanmorgen, terwijl ik op Fenna wachtte die een plas deed, zag ik een auto langzaam aankomen rijden, waarvan de voorruit beslagen leek. De auto sloeg de straat in waar ik stond te wachten op de plassende teef. Pas toen zag ik dat de voorruit helemaal niet beslagen was; hij was bevroren! Door het deels ijsvrij gekrabde zijraam zag ik de bestuurder ineen gedoken achter het stuur zitten. Hij gluurde door de smalle ijsvrije opening die door de verwarming van zijn auto waren ontstaan. Toen hij mijn kant op keek schudde ik maar weer eens mijn hoofd. Meneer keek mij duidelijk kwaad aan. Ik hoopte dat ie zou stoppen, want dan had ik hem even flink de waarheid vertelt. Wat een idioot. Bij de kruising die hij net gepasseerd was, steken veel scholieren over. Gelukkig waren zij daar nog niet. Ik heb al eens eerder mensen zien rijden met een voorruit die alles behalve vrij zicht gaf. Ze maken een klein stukje ijsvrij en rijden vervolgens al loerend door die mislukte patrijspoort over straat. Ze hebben haast en schijt aan andere weggebruikers.
