Omdat ik niet direct kon zien of ik met een reu of teef te maken had held ik het beestje eerst op afstand. Inmiddels was de eigenaar / begeleider komen aanlopen. Ik zei hem dat Fenna loops is, waarop hij zei dat zijn hondje een teefje was. Dus liet ik beide dames alsnog maar even begaan. Na wat gesnuffel over en weer, ik was intussen in gesprek met meneer, vond Fenna het genoeg en eiste haar ruimte op door een korte grom. Meneer reageerde door lachend tegen zijn hondje te zeggen : "Ja jôh, ze vindt het genoeg!" Ik was blij met zijn reactie, want er zijn ook mensen die dat gedrag niet begrijpen. Die maken vaak boos de opmerking als zou Fenna vals zijn. Zelfs in gevallen waarin hun hond blaffend en grommend op Fenna af komen stuiven.
Niet veel later kwam het gesprek op motorrijden en kamperen. Die gemeenschappelijke zaken, maakten het onderling contact nog gemakkelijker en leuker. Intussen gedroegen beide honden zich erg rustig en besteedden nauwelijks aandacht aan elkaar. Zo gaat dat meestal als er over en weer begrip voor en enige kennis van honden is.