Op het Sneekermeer

We kregen een uitnodiging van Ben en Karly om met hen en de kids te gaan varen in Friesland. Nou, zo'n aanbod slaan we niet af. We hebben al eerder een zeer leuke vaartocht gemaakt met Petra en Jan, die was zeer goed bevallen. Ja, ja, hoewel ik nogal gevoelig ben voor schommelende bewegingen, stapt deze jongen toch (weer) in een boot! Haha!
We besloten dit keer de camper te vullen met zes personen en wat bagage. Het was de eerste keer dat we met het maximum aantal toegestane aantal mensen in de bus zaten. Voordat we op pad gingen keek ik even onder de wagen. De bladveren stonden nog zo'n 15 cm van de rubberstootblokken af. Dus dat was een goed teken. Onderweg hebben we geen bonkende geluiden gehoord.
We moesten bij een jachthaven aan de rand van Sneek zijn. De opgegeven locatie klopte niet; we moesten een stukje terug waar bij een andere jachthaven de sloep op ons lag te wachten.

op zonne-energie

Ben kreeg uitgebreid uitleg over de besturing van de fraaie boot met kajuit en de wateren in de omgeving. Er lag ook een waterkaart in de boot. De sloep was uitgerust met een elektromotor. We hoorden enkel een licht zoemend geluid.
Niet veel later voeren we op het Sneekermeer. Het was weliswaar druk, maar er hoefde niet constant uitwijk manoeuvres gemaakt te worden. Er was op het water nog heel veel ruimte. We genoten van de zon, de wind (hoera!) en het water. Onderweg hebben we een tweetal stops gemaakt, zodat de liefhebbers een koele duik konden nemen. Je begrijpt dat de kapitein en de eerste stuurman aan boord bleven, toen we voor anker lagen. Op het water is het gedrag van mede-waterweggebruikers heel anders dan op de wal. Op het water is men veel meer ontspannen en geeft men elkaar de ruimte. Komt bij dat Bens stuurmanskunst niets te wensen overliet. Afgaande op de manier van varen, zou je denken dat er geen regels zijn. Borden en/of belijning zijn er niet. En toch heerst er een soort georganiseerde doch vrolijke chaos. Sommigen gooien opeens het anker uit om op die plek even te gaan pauzeren. Niet langs de wal, maar gewoon ergens pardoes op het meer. Net alsof iemand midden op de snelweg zijn auto stilzet om te pauzeren.
We hebben ons de hele dag ingesmeerd om onze velletjes te beschermen tegen de zon. Er stond gelukkig ook wind, maar die camoufleerde ook het verbrandingsproces. Onderweg kwamen we een zeg maar rustig zeer dikke man tegen, die met ontbloot bovenlijf aan het varen was. Meneer leek wel een roze biggetje! Lijkt me niet gezond. We zagen ook boten die aangedreven werden door zonne-energie. Die boten voeren vandaag natuurlijk als een tierelier.
Na een dagje heerlijk varen keerden we precies op tijd in de jachthaven terug. Onderweg nnaar Dronten hebben we nog even een hapje gegeten, zodat we eenmaal thuis enkel hoefden uit te pakken en te douchen. Ben en Karly, bedankt! We hebben genoten!