Het geknal is al begonnen hier. Vorige week stond een gezin vuurwerk af te steken. Pa was de gangmaker. De twee kinderen (7-8 jaar) en moeder keken toe. "Goed voorbeeld doet volgen", dacht ik nog. Fenna is nog steeds erg bang van vuurwerk. Het begon toen ze als pup schrok van een enorme vuurwerkbom, die op zeer korte afstand van ons ontplofte. Al de oefeningen sindsdien hebben niet echt geholpen. Het is ook lastig om haar aan dat geknal te laten wennen. Het is immers maar gedurende een korte periode in het jaar. Althans, dat is de bedoeling. Zomers horen we soms het geknal van apparaten en hagelkanonnen in boomgaarden hier in de buurt. Dat geluid kan ik nog wel gebruiken om met Fenna te oefenen. Als ze met de tennisbal bezig is, reageert ze vertwijfeld. Ze schrikt wel, maar die tennisbal is net even belangrijker. Ik weet dat ze naar huis zal rennen als ze op de vlucht zou slaan. Ze moet dan wel een weg oversteken. Dat is dan weer wel een zorg.
Fenna schrikt soms ook van het klapperend geluid van een stuiterende aanhangwagen. En soms, heel soms ook van een gewone auto. Ze hoort vele malen beter dan ik, ik bedoel een mens met een goed gehoor, dus ik herken dat bijzondere geluid waar ze van schrikt niet. Als Fenna ergens van schrikt hoor je mij haar niet troosten of "ach wat zielig" roepen. Ik haal haar ook niet aan. Meestal blijf ik even stilstaan totdat ze enigszins gekalmeerd is. Negeren is het beste en als het kan haar afleiden. Maar ja, ik loop niet altijd met een paar tennisballen op zak.Toch gaat ze tijdens de jaarwisseling gewoon uit. Ze gedraagt zich wel angstig (ze ruikt de geur van het vuurwerk), maar doet wel haar behoeften. We doen niet aan medicatie. Dat besparen we haar. Rond de jaarwisseling is het dus alles behalve leuk voor Fenna. Erg jammer, want ze is op 30 december jarig. Misschien gaan we rond de jaarwisseling op een camping staan ver weg van het vuurwerk. Om haar verjaardag wat meer op een verjaardag te doen lijken.