Shoppen

Bataviastad

Ik ben in mijn nog kort leventje nog nooit wakker geworden met het alarmerende idee, dat ik moet gaan shoppen. Dat mijn voeten voor de achtste keer die maand gilden om nieuwe schoenen. Nee, geen last van gehad. Ik vind het ook niet echt nodig om 21 paar of meer schoenen in mijn Gamma kledingkast te hebben. Of rissen kledingstukken, die het voorbereiden op een bezoekje uren doet duren omdat er zoveel te kiezen valt. Het is eerder dat Sonja moet zeggen : "Je kunt beter iets anders aantrekken." En dan trek ik van dat ene plankje wat schone kleding uit de kast.
Mijn gezicht heeft ook nooit geschreeuwd om botox of een facelift. Een vraag : waarom schreeuwen die handen, ellebogen en knieën van die dames nooit mee?
Als ik mijn motorfiets poets, dan doe ik dat hele ding. Alleen een glimmende tank maakt de rest nog lelijker. Dat geldt wat mij betreft ook voor het gebruik van botox en facelifts. Zo zie ik het dan.
Volgens Nivea kan ik met behulp van een relatief dure, vettige substantie na een slapeloze nacht weer als een jonge god ogen. Dat zal vast  iemand die in elk geval geen man is bedacht hebben. Maar ja, er zijn genoeg mietjes (vaak met een gehaakt sprei losjes om de nek geslagen), die zo'n potje kopen. En de bedenker ervan lacht zich rot en strijkt een bonus op. In het algemeen raak ik niet opgewonden van reclames. Soms zie ik wel handige dingen. Zoals Always dat lekken voorkomt. Goed voor de politie en de overheid, waar nogal eens gelekt wordt.
Als ik iets ga kopen, dan doe ik dat gericht. Ik loop geen 10 bouwmarkten af. Daar is internet weer handig voor. Dus loop ik in de geselecteerde bouwmarkt regelrecht naar het schap, trek er mijn benodigdheden uit en wandel naar de kassa. Het staan koekeloeren naar dingen die ik toch niet nodig heb, vind ik zonde van mijn tijd. Iets impulsief kopen is er bij mij niet bij. Hoewel, soms spring ik uit de band. Dat geeft best wel een lekker gevoel. Het is net als uit eten. Als je dat elke dag doet, is er niets leuks meer aan.