Ingezonden n.a.v. Aan de slag bij Heineken
Ergens in Nederland zou vlakbij een dorpscafé een
boortoren worden opgesteld voor het verrichten van een proefboring omdat
daar volgens een oliemaatschappij olie of gas in de bodem zou kunnen
zitten. De caféhouder was er niet zo blij mee vanwege de te verwachten
herrie tijdens de boorwerkzaamheden en deed er met gelijkgestemden alles
aan om de geplande boring te voorkomen. Ondanks alle protesten werd er
toch geboord en de cafébaas bleef zijn ongenoegen uiten over zijn
verlies. Tegen de boormensen die na werktijd aan zijn bar een biertje
kwamen drinken deed hij zéker niet al te vriendelijk want al vanaf het
moment dat de boorbeitel nog maar net de eerste meters naar beneden had
afgelegd vroeg hij hen, met een schamper trekje rond zijn mond, steeds
opnieuw: ,,Én, ... nog steeds geen olie aangeboord?" Zijn gasten haalden
dan maar de schouders op, gingen een discussie uit de weg en
antwoordden steevast: ,, nee nog niet, maar wacht maar af". Ondanks een
flink verhoogde omzet van zijn bar, vanwege de drie ploegen boorwerkers
die afwisselend een week lang regelmatig bij hem een drankje kwamen
halen, bleef de kroegbaas een mopperkont en ‘een rondje van de zaak’ zat
er voor zijn boorgasten zéker niet in. Na een paar weken werd hij toch
wat vriendelijker maar zijn lijfspreuk, ,,Én, ... nog steeds geen olie
aangeboord?" bleef hij trouw, waarschijnlijk ook omdat er door de
overige gasten nog steeds smakelijk om gelachen werd. Uiteindelijk
vonden de boorjongens het wel genoeg geweest en toen ze op een avond
tegen middernacht het café hadden verlaten vond de kroegbaas op de lege
bar 10 bierviltjes op een rijtje met op elk de tekst: ,,Helaas, ... nog
steeds geen bier aangeboord!". Toen de andere morgen de nachtploeg de
boorlocatie wilde verlaten was het toegangshek geblokkeerd door drie
kratten bier. De bierviltjes-boodschap was overgekomen en de grap werd
dus wel gewaardeerd. Werd het toch nog gezellig, maar niemand raakte ‘in
de olie'.
Fan-tilator