Dat er mensen zijn, die na de dood van iron lady Margaret Thatcher luidruchtig feestvieren, beledigende taal uitslaan en dito liedjes over haar zingen, kan ik moeilijk begrijpen. Ze is dan weliswaar erg omstreden en heeft gedurende haar bewind zware sociale maatregelen genomen, maar dergelijk gedrag keur ik af. Ik zie een soortgelijk fanatisme bij hooligans ten opzichte van andere voetbalclubs en hun fans : ze staan anderen naar het leven. Erg beangstigend allemaal en volgens mij een bron van menige oorlog.
Ik schrok ook toen Obama richting het presidentschap van de USA koerste. Toen verschenen in de USA websites met allerlei oproepen om deze 'nigger' om te brengen, voordat hij in het Witte Huis zou kunnen komen. En vaak werd vermeld hoe dat het beste uitgevoerd kan worden. De haat zit bij sommige mensen heel diep. Misschien zit die haat opgesloten in de genen. Wie zal het zeggen.
Thatcher was min of meer getrouwd met Ronald Reagan. Ze hebben elkaar gebruikt en misbruikt om hun eigen natie aan de top van de wereld te krijgen. Ook ten koste van anderen. "Right or wrong, my country", zullen beiden ongetwijfeld gedacht hebben. Dat Thatcher niet bepaald een aardig mens was, wordt afgeleid van een gerucht dat tijdens een bezoek van Winnie Mandela aan de UK rondging. Winnie schepte tegen Margaret op over haar politieke positie en zei met gebalde vuist geheven : "I am the iron lady of South Africa!" Waarop Thatcher regeerde met : "So I see. And for whom do you iron, my dear?"