Ander blogs en websites

zaterdag 13 april 2013

Familie Passelima -3-

Semarang begin jaren 20
Hier het tweede en laatste deel van oom Nono's verhaal op de website pesulimahistory  :


"Omdat in Probolinggo geen HBS was, heb ik er de Mulo gevolgd tot en met het eindexamen. Opa Siahaya was een lieve en een opvoedende opa. Als gepensioneerd onderwijzer gaf hij nog altijd les aan zijn kleinkinderen, als een van ons ergens niet uit kwam. Hij had een eigen werkkamer waar hij ook een groot blik met snoep bewaarde. Als wij als kinderen een liedje kwamen zingen voor zijn deur, kregen we een snoepje. Mijn vader was inmiddels in het hoofdkantoor van de Posterijen in Bandung terecht gekomen. Als je daar zat dan was je 'onder dak', dan was het trekken van de ene plaats naar de andere wel voorbij.
Na die drie jaar in Probolinggo zijn we naar Malang verhuisd. Daar heb ik de HBS gedaan. Ik kon geen examen doen omdat de oorlog met Japan uitbrak toen ik in de eindklas zat. Na de oorlog kreeg ik een brief dat ik toch het diploma van de HBS zou krijgen. Volkomen onverwacht hoorde ik dat ik naar Nederland zou gaan om te studeren. Buiten mij om had mijn vader vanuit Bandung een studiebeurs voor Nederland voor mij aangevraagd. Pas toen de beurs was toegekend heeft hij mij er over verteld. Mijn eerste reactie was dat ik helemaal niet naar Nederland wilde. Maar een paar maanden later was het al zover. In begin 1947 ging ik als 'bursaal' naar Warmond. Daar werden wij opgevangen en van daaruit werd voor iedereen een verblijfplaats geregeld. Ik werd redelijk snel opgehaald door tante Jo, de zus van mijn vader (zij en mijn vader leken sprekend op elkaar). Zij, Johanna Carolina Oudshoorn- van Suchtelen van de Haare, woonde in Leiderdorp. Ik ging studeren in Delft, maar het reizen brak mij zowel lichamelijk als mentaal op. Op aanraden van mijn studiebegeleider ben ik toen de HTS gaan volgen. Zodoende kwam ik in Dordrecht terecht. Daar was ik ook in de kost. Na mijn studie kon ik aan de slag bij de Kunstmest in IJmuiden, waar ik ook stage had gelopen. Ik heb wel veel gesolliciteerd in Indonesië, tot en met de minister van Industrie aan toe. Maar ik kreeg nooit bericht terug. Vermoedelijk had dit te maken met de relatief veel hogere salarissen, die in Nederland betaald werden. Foto : een zeer oude opname van Johanna Carolina Oudshoorn - Van Suchtelen van de Haaren, voorheen Passelima.