 |
| Semarang begin jaren 20 |
"Omdat in Probolinggo geen HBS was, heb ik er de Mulo gevolgd
tot en met het eindexamen. Opa Siahaya was een lieve en een opvoedende opa. Als
gepensioneerd onderwijzer gaf hij nog altijd les aan zijn kleinkinderen, als een
van ons ergens niet uit kwam. Hij had een eigen werkkamer waar hij ook een
groot blik met snoep bewaarde. Als wij als kinderen een liedje kwamen zingen
voor zijn deur, kregen we een snoepje. Mijn vader was inmiddels in het
hoofdkantoor van de Posterijen in Bandung terecht gekomen. Als je daar zat dan
was je 'onder dak', dan was het trekken van de ene plaats naar de andere wel
voorbij.
Na die drie jaar in Probolinggo zijn we naar Malang
verhuisd. Daar heb ik de HBS gedaan. Ik kon geen examen doen omdat de oorlog
met Japan uitbrak toen ik in de eindklas zat. Na de oorlog kreeg ik een brief
dat ik toch het diploma van de HBS zou krijgen. Volkomen onverwacht hoorde ik
dat ik naar Nederland zou gaan om te studeren. Buiten mij om had mijn vader
vanuit Bandung een studiebeurs voor Nederland voor mij aangevraagd. Pas toen de
beurs was toegekend heeft hij mij er over verteld. Mijn eerste reactie was dat
ik helemaal niet naar Nederland wilde. Maar een paar maanden later was het al
zover. In begin 1947 ging ik als 'bursaal' naar Warmond. Daar werden wij
opgevangen en van daaruit werd voor iedereen een verblijfplaats geregeld. Ik
werd redelijk snel opgehaald door tante Jo, de zus van mijn vader (zij en mijn
vader leken sprekend op elkaar). Zij, Johanna Carolina Oudshoorn- van Suchtelen van de Haare, woonde in Leiderdorp. Ik ging studeren in
Delft, maar het reizen brak mij zowel lichamelijk als mentaal op. Op aanraden
van mijn studiebegeleider ben ik toen de HTS gaan volgen. Zodoende kwam ik in
Dordrecht terecht. Daar was ik ook in de kost. Na mijn studie kon ik aan de slag bij de Kunstmest in IJmuiden, waar ik ook stage had gelopen. Ik heb wel veel gesolliciteerd in Indonesië, tot en met de minister van Industrie aan toe. Maar ik kreeg nooit bericht terug. Vermoedelijk had dit te maken met de relatief veel hogere salarissen, die in Nederland betaald werden.
Foto : een zeer oude opname van Johanna Carolina Oudshoorn - Van Suchtelen van de Haaren, voorheen Passelima.