Zo'n verblijf op een boerderij roept veel jeugdherinneringen op. In en rond Leiderdorp bevonden zich ooit veel boerderijen. De kinderen van de gezinnen kwamen ook op mijn school aan de Kastanjelaan. Als het zo uitkwam ging ik naar de boerderij. Daar was het niet enkel spelen. Nee, er moest ook wat werk verricht worden. Zoals bieten malen met zo'n oude stalen hand aangedreven molen. Of het leegtrekken van de 'groep'. de geul waar de koeien met de kont aan stonden. Of met hooi sjouwen. Hoe dan ook, wel erg leuk en ook leerzaam. De vriendjes vertelden namelijk wat er zoals moest gebeuren op een boerderij.
Toen we samen buiten op een bankje in de zon zaten te genieten van ons boerenleven, zei Sonja plots : "Wat doet die haan toch?" Toen ik naar de kippenren keek, zag ik de haan met gespreide vleugels zijn ding doen. De kip werd niet alleen gedekt, maar ook bedekt. De wipkip stelde wat privacy op prijs, denk ik. Dus ik antwoordde droogjes : "Wat een haan meestal doet." En dan heb ik het niet over zijn "Kukeleku!" om 03.30 uur. Want dat is slechts een tegenprestatie. Voor de boer. Want de boer is de enige die zo vroeg opstaat.
