Ik herinner me nog de tijd, waarin vrouwen die trouwden moesten stoppen met werken. Een getrouwde vrouw moest thuis zijn vanwege het huishouden. Het kan even goed zijn, dat die regel te maken had met het krijgen van kinderen. Ook al wilden getrouwde vrouwen (nog) geen kinderen.
Van meet af aan vond het een rare situatie. Ik hoorde steeds vaker klachten van vrouwen daarover. en reden voor mij, om niet die 'ouderwetse' regel te zullen volgen als ik ooit zou trouwen. Ik had ook weinig op met leidinggevenden, die liever geen vrouwen in dienst namen, omdat ze vaak ongesteld zijn. Dat criterium valt bij mij onder discriminatie. Achter de deuren van menig PZ clubje wordt nog steeds gediscrimineerd. Al wordt dat natuurlijk ten stelligst ontkend.
Wat ik wel altijd belangrijk gevonden heb en nog steeds vind, is de zorg voor de kinderen. Een ouder, vader of moeder, moet er voor de kinderen zijn. Dus de crèches enz. vind ik geen goede zaak. Net als de regel als zouden oma en opa op hun kleinkinderen moeten passen. Want ook oma's en opa's moeten niets, dan gelukkig en gezond zijn en blijven . Maar daar zal ik dan ouderwets in zijn.
Als ik bij een kassa sta en ik zie een ouder (dan ik) iemand op een relatief trage manier afrekenen, dan kijk ik daar met het nodige medeleven naar. Nee, ik erger me niet. Ik denk dan vaak "Word ik later ook zo?" Als dat het geval zou zijn, zou ik het ook niet leuk vinden als jongeren daarover nare opmerkingen maken of hoorbaar staan te zuchten. Maar over het algemeen heb ik een dikke huid.
Wat steeds vaker bij mij opkomt, is het gemis aan huishoudelijke kennis van zaken bij jongeren en hun lamlendige werkethos. Het eerste vanwege dat zij thuis nooit hun steentje in de huishouding moesten bijdragen en het tweede vanwege hun opvoeding; ze hoeven niets te verdienen, ze krijgen alles.