Slapen in een ander bed is even wennen. In dat soort gevallen kan ik niet spreken over dat we even moeten inslapen. Nee, dat proberen we hel lang uit te stellen. Het is meer inliggen, wennen aan het matras en de ruimte zelf. Vooral aan de lichtinval in de ochtend. Bij de een is het laat in de ochtend nog pikdonker, terwijl bij een ander het licht al vroeg naar binnenkomt. Maar alles went. Ook een andere tent.
Afgezien daarvan zijn er nog de geluiden. Koerende duiven of vogels, voorbijrijdend verkeer, een blaffende hond of het gespin van een kat die zijn kop tegen je hoofd wrijft, het kan allemaal. Op een van de adressen sluiten de dakramen automatisch wanneer het regent. Dat gebeurt ook 's nachts. Maar ook aan dat geluid raak je gewend.
Vandaag gaan we ons verder rustig settelen. En eerst digitaal de boel verkennen. Er zullen boodschappen gedaan moeten worden en voor de rest zien we wel hoe de dag gaat verlopen.