Vorige week kwam ik een meneer met een Weimaraner tegen. Nee geen man met een asielzoeker, maar met een hond. De mooie hond liep los, terwijl ik Moos aan de lijn had. Niet aan de telefoon, maar aan de riem dus.😁 Tja, ik moet tegenwoordig nog duidelijker zijn dan ooit, want begrijpend lezen is aan het uitsterven.
Er werd even over en weer gesnuffeld en dat was het dan. Gisteren kwamen wij weer de Weimaraner tegen. Hij liep weer los, maar dit keer met de man en een vrouw. Ik zag haar al wat zenuwachtig reageren, toen ze ons zag naderen. De vrouw het nodig de hond alsnog vlug aan de riem te doen.
Toen we het stel met de Weimaraner passeerden, gromde de hond tegen Moos. De vrouw hield de riem met beide handen stevig vast, om de Weimaraner bij haar te kunnen houden.
Wat ik zag was dat in dit geval de Weimaraner de vrouw wilde beschermen, terwijl Moos nauwelijks geïnteresseerd was. Ik ook niet hoor. 😄 Het gebeuren gaf wel aan het verschil tussen de eerste en deze ontmoeting. Het gedrag van de hond hangt af van dat van zijn begeleider.