In de schuur van het huis was sprake van een ware mierenplaag. De nijvere beestjes kamen via kieren in het plafond in een kast naar binnen. We hebben eerste naar de bron gezocht. Het nest bevond zich in de bosrand op zo'n 5 meter afstand van de schuur. Via de muur en blijkbaar een opening ergens tussen het dak en de muur marcheerden zij naar binnen.
Als eerste hebben we de toestroom aangepakt. Op natuurlijke wijze. Echter, om tussen het plafond van gipsplaten en het dak te kunnen komen, moesten we helaas gebruikmaken van een spuitbus. Die had
de bewoonster gekocht. Door het slangetje door spleten tussen het plafond en de houten wanden van de kast te steken, is het gelukt de enorme hoeveelheid mieren weg te krijgen. Ik geef toe, het was verdelgen.
Sindsdien is het daar rustig. Na een paar dagen hebben we met de stofzuiger de enorme hoeveelheid dode mieren opgeruimd.
Gisteren zag ik dat het daar boven in die kast nog steeds rustig is. Ik wilde de grote spleet alsnog dichtmaken. Bij voorkeur met een reepje gipsplaat. Wat denk je? Bij de buren is een timmerbedrijf bezig met.....
gipsplaten! In de afvalcontainer trof ik een mooi restant aan. Van dat restant heb ik een reepje van krap 1 cm gesneden en met succes afgebroken. Na plaatsing ervan moest er nog een stukje van 8 cm van te pas komen, om het geheel af te sluiten. Met kit heb ik de naden tussen het plafond en de wanden afgedicht. In die kast kunnen de mieren niet meer komen. Maar ach, die beestjes vinden altijd wel weer een opening.
Maar als met name aan de buitenkant de schuur goed bewaakt wordt, zal de bewoonster geen last meer hebben van de ongewenste instroom. Misschien is dit concept ook toepasbaar voor een andere instroom....
