Als ik in mijn ritme zit, ben ik dagelijks vroeg op. Ik ben geen type van uitslapen of, zoals mijn pa verwoordde, 'in je bed liggen stinken'. Als ik 's morgens wakker wordt, ben ik uitgeslapen. Dus liep ik vanmorgen om 06.30 uur al mijn rondje zwerfvuil opruimen. Dat tijdstip is ook een direct gevolg van de vroege zonsopgang. Ik ga natuurlijk niet in de duisternis lopen.
Met dit zomers weer zet ik 's morgens als eerste ramen en deuren open. Zo kan het interieur wat afkoelen en van een frisse atmosfeer worden voorzien.
Vrijdagmiddag ben ik trouwens naar de Koffietafel geweest. Om een paar kennissen weer eens te zien en te spreken. Bij mijn entree zag ik zowel blij verraste als geschrokken gezichten. De laatste van de twee opstandige vrijwilligers. Zoals gebruikelijk kwam ik met een "Goedemorgen allemaal!" binnen. Ik ging aan tafel zitten en raakte direct in gesprek met andere gasten. Ze waren blij mij weer eens te zien. Andere aanwezigen gluurden af en toe naar mij. Normaal wissel ik tussentijds van stoel, maar dit keer bleef ik zitten.
Na afloop, ik werd trouwens keurig bediend, zag ik ook dat de afwas nog gedaan moet worden! Ik hoorde dit keer ook niet iemand roepen : "De laatste ronde!", de kopjes bleven op tafel staan en de lege stoelen werden niet vroegtijdig gestapeld. Vorige keren gebeurde dat allemaal wel. Maar ja, nu was ik op bezoek. 😁
Eenmaal weer buiten werd ik aangesproken door een gaste. Ze wilde weten hoe het met Sonja gaat en wat er precies gebeurd is. De informatie van de twee overgebleven vrijwilligers beperkte zich tot dat ze ziek zou zijn. Ik heb haar gewoon open een eerlijk verteld waarvan ze ziek geworden is. Tijdens dat gesprekje kwam nog een gast naar mij toe. Ook met dezelfde vagen. Ik heb zijn vragen ook beantwoord. Ze vonden beiden dat de sfeer aan de Koffietafel niet meer is zoals toen Sonja er nog was. Er waren trouwens die ochtend weinig gasten. Ik schat de helft van wat normaal komt. Maar dat kan ook vanwege het weer geweest zijn.
Ach, het is een kleine wereld. In veel clubjes waar Sonja lid van is, komt ze diverse gasten van de Koffietafel tegen. Ze kennen haar en weten de echte redenen van haar vertrek. De wereld is klein en Dronten dus ook.