Een andere vakantie

Als de kerkklok hier luidt, is het net alsof er een honderdjarige klokkenluider aan het touw hangt. De slagen kennen een vrij lange interval. Als onze klok thuis dat doet, betekent het dat ie weer opgewonden moet worden. Maar ja, oude mannetjes krijg je niet zo snel mee ropgewonden. 😁
Omdat we de afspraak omtrent het opvangen van Max vergeten waren, houden we nu een wat andere vakantie. Anders, maar niet minder leuk! We waren al zo lang gewend aan een hond in de caravan en de kampeerbus, dus we zijn op herhaling.
Gelukkig is Max een zeer rustige hond. Tot nu toe hebben wij hem alleen in zijn slaap zachtjes horen

blaffen. Max ligt ook rustig voor de voortent. Alles en iedereen mag passeren zonder dat hij iets laat merken. Het enige wat hij doet is zijn kop optillen en de geur opsnuiven. Om die reden ligt Max ok niet steevast aan de lijn. Hij is wel aan de lijn, maar op een andere manier. De wandelingen doen hem erg goed. 😉
Max kwam een paar keer een 'bekende' tegen. Tenminste, dat beweerde zijn staart. Beide keren zag hij op afstand een hem blijkbaar bekend silhouet. Meneer werd erg vrolijk. De eerste keer was het een golden retriever. De tweede keer betrof het een 'zusje', een eveneens chocolade labrador. Zijn gedrag was heel anders toen hij andere honden ontmoette. Max geniet echt van zijn vakantie.