Het lukte haar een schoollokaal te regelen voor de vrijdagochtend. Omdat het lokaal enkel beschikbaar was als de school geopend was, heeft zij er samen met de gemeente en de schoolleiding voor gezorgd dat het lokaal ook tijdens vakanties gebruikt mag worden.
Daarnaast heeft zij een vast team van vrijwilligers georganiseerd en met hen een 'huishoudelijk reglement' doorgenomen. Ze heeft de Koffietafel ook opengesteld voor niet-wandelaars. Louter bedoeld om de sociale samenhang te vergroten. Dat was een succesvolle ingreep, want de eerst kleine groep wandelaars en koffiedrinkers is nu uitgegroeid tot zo'n 25 mensen.
Gedurende de eerste fase deden wij thuis de vaat van de Koffietafel en werd het servies, bestek en dergelijke hier op zolder bewaard. Sonja beheerde ook de financiën en rapporteerde daar wekelijks over. Ze was ook geregeld creatief bezig om de gasten na afloop iets te kunnen meegeven.
Sonja heeft veel gedaan om zo'n grote groep wekelijks goed op te vangen en van dienst te kunnen zijn. Ze bleef een trekkersrol spelen (inkopen, organiseren, creatieve cadeautjes bedenken en maken enz. Ook omdat de andere vrijwilligers op die gebieden weinig initiatief toonden. Maar dat heft ze nooit erg gevonden. Met gevolg dat ze vaak door hen als leidster beschouwd werd. Maar alleen voor het 'vuile werk'.
Ze heeft voor een vaste set serviesgoed en bestek gezorgd en andere benodigdheden zoals droogdoeken, servetten, schaaltjes enz. Daarnaast is er elke laatste vrijdag van de maand na de koffie een lunch. Meestal bestaande uit twee soorten soep en broodjes. Rond de feestdagen ook wat uitgebreider. Zoals een rijsttafel van de Chinees of diner. De laatste maanden begint de ruimte wat krap te worden, want het aantal gasten groeit nog steeds.
Helaas is aan haar inzet een eind gekomen. Een tweetal vrijwilligers gedragen zich niet als echte gastvrouwen. Ze ruimden veel te vroeg de tafels af en werden stoelen gestapeld (gasten : "worden wij weggejaagd?"), hadden weinig op met hygiëneregels (afwassen in bruin koffiewater en niet goed schoonmaken van het koffiezetapparaat met schimmel als gevolg) en deden soms laatdunkend over traktaties van gasten in bijzijn van gasten. Er waren ook negatieve opmerking van een van hen over het eten. Ze vond het te goedkoop. Ze zag liever luxe broodjes dan brood uit de supermarkt en wilde beleg die zij lekker vindt. Dat ze daar voor de gasten is en niet voor zichzelf, ging aan haar voorbij. Sonja ging wel voor de gasten en die zijn erg enthousiast en tevreden.
Helaas gingen de betreffende vrijwilligers telkens met de hakken in het zand als dit soort toestanden besproken werd. Afgezien daarvan kreeg Sonja via anderen, waaronder zelfs mensen die de Koffietafel nooit bezochten, roddels over haar te horen! Ze worden verspreid door het tweetal dwarsliggers en verpestten zodoende de sfeer in de groep. Toen een van de andere vrijwilligers besloot vanwege de negatieve sfeer en de houding van het tweetal zich terug te trekken, was dat voor Sonja een bevestiging. Ook voor haar was de reden om afscheid te nemen van dit initiatief. Erg jammer allemaal, maar ook ons leven moet leuk blijven. De dwarsliggers mogen het nu zelf doen.
PS. Voor beide dwarsliggers (weduwen) hebben zowel Sonja als ik heel veel klussen gedaan. Om hen wat op te beuren en uit de brand te helpen. Bij beiden heb ik ook nog de luifels boven de voordeur vervangen. De aangevraagde offertes bedroegen gemiddeld €750. Nu waren ze enkel de kosten van het materiaal, voor de een ad. €225 (trespa) en de ander €50,= (houtrestanten uit de loods), kwijt.