10 mei

Het is vandaag 10 mei. Ook een bijzondere dag, zei het met een trieste geschiedenis. Op 10 mei 1940 vielen de nazi's, de moffen, ons landje binnen. Daarmee begonnen de Meidagen in Nederland, het begin van een korte oorlog gevolgd door een bezetting. Ons leger verkeerde in erbarmelijke staat (mijn pa, Marineman, heeft dat diverse keren bevestigd), dus voor de goed toegeruste moffen was het een kwestie van een dag of wat. Vijf dagen later gaf ons landje zich over. De laffe 'leiders' hadden het leger en de bevolking als eerste verlaten. Vanaf de zijlijn hebben zij vanuit Engeland en Canada de achterblijvers moed in gesproken. Daarna gingen zij weer aan tafel, terwijl hier honger werd geleden.
er werden ook bombardementen uitgevoerd. Die op Rotterdam en Den Haag zijn de bekendste. Ondanks deze rampzalige ervaringen is het bombarderen van steden gemeengoed geworden. Ten minste zolang de NAVO of een lidstaat dat doet. In andere gevallen is het een oorlogsmisdaad.
Later zou blijken dat het zogenaamde verzet van prins Bernard onzin was. Hij was stiekem lid van de moffenclub.
Mijn pa heeft 6 jaar lang gevochten. Maar hij is nooit zo goed beloond als de laffe leiders. Die hebben er ook geen trauma's aan overgehouden.
Men noemde de mensen die zich tegen de Duitse bezetting verzetten 'verzetsstrijders'. Tegenwoordig heten mensen die zich tegen een bezetting verzetten 'terroristen'. Veel mensen worden 'terrorist' nadat ze van hun land en/of vrijheden beroofd zijn. Meestal door toedoen van het beschaafde westen. Andere tijden, andere mensen. Het is immers al weer 85 jaar geleden. Alles vervaagd. Ook het goede voornemen van "Nooit meer oorlog" . Een utopie.