Voor elke dag die mij gegund is ben ik blij. Ik besteed elke dag zo nuttig / zinvol mogelijk. Het gaat dan meestal om anderen helpen. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Volgens mij heb ik dat van mijn moeder meegekregen. Met gevolg, dat ik soms vergeet ook even voor mezelf te zorgen.
Het is vandaag 76 jaar geleden dat ik geboren werd. Dat gebeurde in de Koningstraat in Leiderdorp. Op nummer 65. Daar woonden mijn ouders na de oorlog toen in bij mijn oma en opa. Ik heb daar nog geen 3 jaar gewoond. Daarna betrokken wij een splinternieuwe duplexwoning in de Resedastraat. In het verlengde ervan, de BG Cortslaan, werd nog aan appartementen gebouwd. De kopfoto geeft een stukje van het uitzicht vanuit het raam aan de Resedastraat voordat de A4 aangelegd werd.
Tot 3 dagen na mijn 12e jaar heb ik daar gewoond. Toen vertrokken we naar Curaçao. Ik kijk nog steeds met weemoed terug op die mooie tijd; de jaren 50. Met veel plezier en dito herinneringen.
Ik ging geregeld naar mijn oma en opa in de Koningstraat. Vooral vanwege mijn oma. Hoewel ze het vaak druk had, was er altijd iets in haar wat mij aantrok. Misschien was het medelijden, vanwege haar leven. Ze moest hard werken om rond te komen. Mijn opa had weliswaar een pensioen, maar hij kwam er vaak nooit mee thuis, of met heel weinig. Hij ruilde het namelijk in tegen jenever.
Ook aan mijn tienertijd in het huis aan de MP Splinterlaan heb ik mooie herinneringen. Die tijd heeft zelfs geleid tot mijn huwelijk! Opvallend is dat ik daar bijna net zo lang gewoond heb als in de Resedastraat. De jaren 60 en 70 waren ook vanwege de muziek natuurlijk geweldig. We stapten over op aardgas, deden aan isoleren, zetten de kolenkachel aan de kant, begonnen aan de cv ketel en het plastic deed de stalen vuilnisbak verdwijnen. Er verdween nog veel meer. Het fraaie dorp met al z'n boerderijen en groene weilanden werd omgebouwd tot een heuse stad. Men noemde het verschijnsel 'de vooruitgang'.
Sindsdien heb ik veel van dat soort 'vooruitgang' meegemaakt. Of wel : de afbraak van een land. Het was leuker om 20 te zijn in de jaren 70, dan 70 in deze jaren 20. Maar elke dag is er één en dus maak ik er telkens zelf maar weer een mooie van.