Vragen over angst

Tijdens een van de klussen die ik gedaan heb, kreeg ik geregeld vragen die te maken hadden met angst en angst overwinnen. De persoon in kwestie heeft een lange tijd last gehad van straatangst en allerlei andere angsten. Ze wilde mij niet vertellen hoe die angsten begonnen zijn. Omdat ik zelf vrij open over mijn eigen ervaringen vertelde, begon ze op de een of andere manier steeds positiever te praten. Ik vertelde haar over de regels die ik mezelf opgelegd had om vooral niet in bed te blijven liggen. Op tijd eruit en naar buiten was voor mij de remedie om niet af te glijden. Natuurlijk lukte me dat niet altijd. Maar dan was er iemand die mij aanspoorde of een schop onder mijn kont gaf. Zo'n iemand heeft deze vrouw niet. Ze is alleenstaand. Ik vertelde haar over de dagelijks drempels, mijn momenten van black-out en paniekaanvallen. Ze vertelde dat ze niet zoveel kracht had; ze doet het stap voor stap. Maar dat deed ik ook. Ik merkte aan haar, dat praten met een lotgenoot erg geruststellend en zelfs opbeurend kan zijn. Ze merkte dat er slechts halve woorden nodig zijn om haar te begrijpen. Ik heb haar maar niet verteld hoe lang voor mij het herstel geduurd heeft. Misschien zou ze dan de moed verliezen.