Taalpuritein?

Soms lees ik reacties die niet zozeer de inhoud van de tekst betreffen, maar de taal / tekst. Er zijn dan ook weer mensen die daarop naar reageren met schuttingwoorden. Vaak vanwege hun eigen beperkte woordenschat. Maar ja, als iemand zegt dat twee en drie zes is, dan mag men zoiets toch corrigeren? Komt bij dat de schrijver zelf hopelijk ook leert van de opbouwende kritiek. Maar dat laatste wordt alsmaar lastiger. Mensen voelen zich erg snel gekwetst.
Nog even en het verkeerslicht verdwijnt. Ik bedoel : op rood springen terwijl ik eraan kom? Dat pik ik niet! 😂
Er zijn organisaties waar men het heel gewoon vindt om gemaakte teksten door anderen te laten controleren. Zowel inhoudelijk als qua taalgebruik. Men doet dat vanuit het oogpunt van kwaliteit. Uitgaande correspondentie wordt daar ook als een visitekaartje beschouwd. Zelf ben ik ook geregeld zo'n controleur geweest. Dat niet alleen. Als er iemand aan de telefoon was die Frans of Duits sprak, werd ik erbij gehaald. Trouwens ook als er Onzin gesproken werd. 😅
Omdat ik binnen het kader van een (mogelijke) opdracht schriftelijk verslag moest uitbrengen aan directies, moest zo'n verslag natuurlijk er gelikt uitzien. Het gevolg was dat ik de controle op het taalgebruik alsmaar verder verfijnde. Vroeger was er geen tekstverwerker met een woord controle. Toen moest ik mijn eigen taalkennis toepassen. Iets wat mij niet moeilijk afging vanwege mijn A-opleiding. Tijdens mijn loopbaan herkende ik aan de documentatie of iemand met een A of een B opleiding die had opgesteld. Techneuten zijn minder bekwaam in taal. 

Het gevolg van die controles was dan wel weer, dat ik 'val' over uitspraken als "ik heb een cadeau gehad". Mijn primaire gedachte is dan : "O, heb je het dan niet meer?" 😄 Veel mensen gebruiken 'gehad' in plaats van 'gekregen'. Dus als je je ziek meldt, zeg dan niet : "Ik heb de griep gehad", want dan eist een scherpzinnige werkgever dat je op het werk verschijnt.
En dan zijn er de bekende problemen rond het gebruik van de ei en een ij en of de vervoeging van een werkwoord op een t of niet moet eindigen. Voor deze opa geen lastig iets, want hij leerde over stam plus t enz. Van dat dt-gedoe heb ik me dus niets aangetrokken. Dat vond ik een verwarrend iets.
Met hoeveelheden gaat het ook vaak verkeerd. "Een aantal mensen snappen er niets van" komt ook nog voor. Terwijl een kilo aardappelen maar €1 kost. En dan is er nog het beruchte gebruik van 'hun' in plaats van 'zij'. Maar goed, zeg er maar niets van. Het wordt enkel erger met het gekwetst gevoel.