Na mijn eindexamen kwam er een of andere dwanggedachte op om boekhouder te gaan worden. Daar verzette ik me tegen. Als ik me met het verleden had bezig willen houden, dan had ik Geschiedenis gestudeerd. Maar ik hield me liever bij het heden en de toekomst.
Decennia later kwam ik erachter, dat in de bloedlijn van mijn moeder er twee beroepen generaties lang steevast terugkwamen : militair en boekhouder / administrateur. Misschien was dat het. Wie zal het zeggen. Ik heb ooit wel de ambitie gehad om bij de Marine te gaan. Maar ben toen vanwege mijn minder goede linker oog afgekeurd. En dus werd het de gewone dienstplicht. Militair, maar voor even. Dat stond vrij snel vast, vanwege de toen al verouderde uitrustingen en gevechtsideeën. Als jochies waren wij tactisch slimmer bezig als we cowboy en indiaan speelden. 😁 Ik bedoel, mensen met enig verstand en verschoond van suïcide neigingen gaan toch zeker niet op linie een vijandelijke mitrailleursnest boven op een kale heuvel bestormen? We hadden toen nog Starfighters, maar blijkbaar vlogen ze niet (meer). Want zo gaat het telkens met ons leger : geen geld en niet belangrijk.
Geen Boekhouding en/of verleden dus voor mij. Maar wel een baan met toekomst. Iets waar ik op het eind van mijn diensttijd mee in aanraking kwam. Ik heb me als 'indiaan' in de cowboy wereld van de ICT prima vermaakt en me staande weten te houden.