In een tv serie over immigranten, ging een meneer met een Indische achtergrond naar basisscholen om over zijn leven te vertellen. Toen hoorde ik een juf zeggen : "Deze meneer is een Indiër....." Dat vind ik nou echt ergerlijke domheid. En dat voor een juf.
Het is mij in andere series opgevallen, dat mensen met Afrikaanse roots (ik bedoel dan negers en geen geëmigreerde Europeanen. Een blanke Zuid-Afrikaan is in Amerika toch zeker geen Afro-Amerikaan?) het maar al te vaak over hun huidskleur hebben. Ik heb me nooit afgevraagd wat anderen van mij zouden denken vanwege mijn kleurtje. Die vaak primaire houding van donkere mensen geeft voor mij aan, dat het ergens bij die mensen in hun hoofd niet goed zit. Daar gaan denkpatronen telkens eerst door het bad van hun huidskleur. Als enige Indo die bij een opdrachtgever kwam, ging ik niet rondvragen wat medewerkers van dat bedrijf van mijn kleurtje vonden. Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan. Ook niet wanneer ik ergens op aangesproken werd. Andersom was het wel het geval. Dan maakten medewerkers direct of indirect uit het niets een opmerking over mijn uiterlijk. Zoals : "Hé, u heeft wel een echte Hollandse familienaam!" of "U heeft wel flink gestudeerd."
In een andere tv serie heeft een zwarte jonge Amerikaanse het ook continu over haar kleurtje. Ze wil naar IJsland emigreren. Daar zocht ze andere zwarten op om over het onderwerp 'zwart zijn op IJsland' te gaan praten. Wat een gekte! Doe normaal en integreer. Er zijn nu eenmaal omgevingen en/of mensen voor wie een andere huidskleur nog heel bijzonder is. Al dan niet aangevuld met allerlei vooroordelen.