Dik

In de tijd dat ik nog geregeld op onze stranden kwam (jaren 60-70), waren er geen dikke mensen. En als ze er waren, dan was het zomer. Dan waren het toeristen, Duitse mannen. Nederland was nog volop in beweging en het assortiment in de levensmiddelenzaken nog normaal. Op tafel zag ik nog de aardappelen en groenten en papierbakken hadden alleen oude kranten en papier als inhoud. Geen pizzadozen en verpakkingen van snacks. Op straat zag ik ook geen verpakkingen van snacks en/of snoepgoed. Er was niet zoveel geld voor snoepen tussen de maaltijden door. En.... er waren veel minder gezondheidsklachten.
Mensen zijn steeds ongezonder gaan leven. Ongezond eten en weinig bewegen. De komst van snacks en de technologie hebben mensen dikker doen maken.
En dan is er nog de categorie die altijd al niets op hebben met gezondheid. Zij maken hun kinderen dik door structureel toe te geven aan hun verlangens en eisen. Ooit werden kinderen in hun doen en laten opgedragen. Tegenwoordig wordt het hen gevraagd. Als kinderen mogen kiezen worden ze lui, dik, brutaal, respectloos en onwetend. Ik hoef niet meer naar het strand ok dikzakken te zien. Ik heb het niet over andere aandoeningen dan die van ongezond en bovenmatig eten en drinken en weinig bewegen.