Huiswerk mee

Wat een heibel rond de Amerikaanse journalist / spion in Rusland. Die heibel mis ik rond de dood van ruim 150 journalisten en familieleden in Gaza. De Amerikaan krijgt tenminste een proces, in Gaza kregen ze de Joodse kogel.
Het is me weer gelukt. Ik vind het nog steeds leuk om zo uit de losse pols een planning te maken. Potentiële opdrachtgevers vonden dat ook vaak prachtig, als ze mij vroegen hoe lang hun project ongeveer zou duren. Ik gaf hen dan per onderdeel de doorlooptijd aan. Vaak schreef ik het ook nog op hun flip-over.
Dit keer had ik in mijn hoofd om rond 10.30 uur de caravan te gaan halen. Voor die tijd wilde ik drie cv-ketels gedemonteerd hebben. In de middag zou ik dan tijd hebben om de gedemonteerde onderdelen verder te strippen.

Rond half elf was ik inderdaad klaar met de drie ketels. Omdat ze alle het zelfde merk, model en type zijn, kreeg ik er steeds meer handigheid in. Al blijven het lastige ketels, vooral vanwege het koper dat door het aluminium zit.
 Op de werkbank lag wel een stapeltje onderdelen, dat gestript moest worden. Ik heb die onderdelen in een doos gedaan, om ze mee te nemen naar huis als huiswerk. Ik verwachtte namelijk een pakket en wilde daarom 's middags weer  thuis zijn.
Het gaf weer een leuk vakantiegevoel toen ik met de caravan aan de trekhaak naar de loods reed. Daar was ik tegen 11.00 uur. De stalling is ook hier in de buurt.
Toen ik met de doos onderdelen weer thuis was, kreeg ik bericht dat het pakket, de luifel voor de buurtbewoonster, rond 13.00 uur bezorgd zou worden. Dat gebeurde ook, dus kon ik met de doos onderdelen weer terug naar de loods. Daar heb ik ze, badend in het zweet, alsnog gestript. Ondanks dat alles ben ik nog steeds helemaal bij en blij met het werk. 😁