Afgelopen dagen las ik ergens, dat het UWV de arbeidsongeschiktheidsbeoordelingen nog steeds alles behalve goed uitvoert. Dat was 20 jaar geleden ook al het geval. Het UWV bekijkt vaak geen medische gegevens en de conclusies over de inzetbaarheid van mensen klopt vaak niet. Bij telefonische beoordelingen is het eindoordeel ook vaak niet correct. Ik vond de gang naar het UWV een martelgang. Ik kreeg telkens dezelfde vragen voorgelegd : wie bent u, wat mankeert u , wat heeft men (het UWV zelf dus) opgelegd enz. Ik kreeg niet het advies om vanwege mijn psychische toestand iemand mee te nemen voor het gesprek. Met gevolg, dat veel langs mij heen gegaan is.
Zelf weet ik er alles van. Hoewel ik voor mijn werk in de ICT afgekeurd werd, werd mij een baan in de ICT aanbevolen. Terwijl ik aan de antidepressiva zat en de aanbeveling van het UWV was dat ik in de buitenlucht en met mijn handen moest gaan werken!
De herkeuring die ik onderging werd uitgevoerd door iemand die op dat moment geen officiƫle arts was. Ze was nog in opleiding. Haar oordeel leidde ertoe, dat ik van 100% naar 80% afgekeurd werd. Die fout had tot gevolg, dat ik een sollicitatieplicht kreeg opgelegd. Gelukkig was een UWV medewerkster zo aardig / correct dat ik niet aan die plicht hoefde te voldoen. Op het UWV sollicitatieformulier hoefde enkel de tekst " Conform afspraak met mevrouw X (haar naam)" te schrijven. Ik ben toen zelf maar op zoek gegaan voor passend werk. Ik werd in de periode erna postbode, bezorgde folders, ruimde zwerfvuil op, werkte in een boomgaard en de werkplaats van een fietsenwinkel.
Na ruim een jaar werd mij officieel excuses aangeboden voor de hele gang van zaken. Maar de fouten werden niet gecorrigeerd, want dat kon men volgens het UWV niet. Ik heb me er later over beklaagd in hun magazine. Maar ook daarin werden mijn woorden verdraaid.
Dat het UWV slecht keurt is dus nog steeds dezelfde diagnose, zoals ie 20 jaar geleden ook al gesteld is.