Omdat ik toe ben aan een paar nieuwe broeken, ben ik gisteren op een zeer rustig moment een winkel binnengelopen. Toen ik wat rondkeek in de kledingzaak, zag ik een paar leuke broeken hangen. Helaas stonden er geen Europese maten vermeld. Wel de zogenaamde width en legth waarden. Maar geen nood, want er liep wat personeel rond. Ik vroeg aan een jonge medewerkster naar de 'gewone' maten van de broeken in het rek. Helaas wist ze mij dat niet te vertellen. Ze verwees mij door naar een wat oudere jongeman. Maar ook hij wist het niet. Hij zei, dat hij de bedrijfsleidster zou gaan halen. Niet veel later kwam een nog oudere vrouw naar mij toe. Ik verwachte te horen : "Knibbel knabbel knuisje..." , want zo zag ze eruit. Maar ze vroeg wat ik wilde weten. Toen ik haar dezelfde vraag gesteld had, zei ze : "Het spijt me, maar helaas kan ik u daar niet mee helpen. We wachten al heel lang op een tabelletje van het hoofdkantoor." Dus toveren kon ze ook niet. Daarna liep ze weer weg. Ik ook, want ik had geen zin om lukraak wat broeken te gaan passen. En ze om mijn middel houden vond ik op dat moment wat vervelend. Ik had een jas aan met daaronder een trui waar ik mijn riem met portemonnee overheen had.
Toen ik naar huis fietste bedacht ik me plots, dat het personeel deze oude vergeetachtige man had kunnen adviseren om even zijn broek uit te trekken en naar het label te gaan kijken. Ik had namelijk een spijkerbroek aan! Maar misschien was het juist vanwege mijn grijze hoofd, dat ze mij die vraag niet durfden te stellen. Terwijl ik toch echt gewoon van plan was eerst naar het kleedhokje te gaan, alvorens mijn broek te laten zakken. Een andere optie zou dat eeuwige mobieltje geweest zijn. Even met Google aan de slag voor deze telefoonloze opa. Maar ja, tegenwoordig hebben bedrijven heel ander personeel in dienst.