Het werd een leuk en vooral gezellig weerzien. De tijd vloog voorbij. Ik had gedacht zo rond de lunchtijd weer te vertrekken. Er lag een lunchpakketje in de auto te wachten, bedoeld voor onderweg. Maar mijn gastvrouw en -heer stonden erop, dat ik een boterhammetje met hen meeat. Gevolg was dat ik 'pas' om 13.15 uur naar huis vertrok. Het werd weer een rit zonder files. Ik kreeg vlak na vertrek wel even een waarschuwing. Aan de andere kant van de A31 was een ongeval gebeurd. Er stonde vier politiewagens met zwaailichten, een ambulance en twee zwaar beschadigde auto's in de regen. Rustig aan doen dus.
Vlak voor de Ketelbrug viel mij plots iets op : horizonvervuiling! Wat een enorme haag van windmolens dook er plots op. De lucht was gevuld met donkere wolken, met eronder een onbewolkt deel. Misschien viel het daarom zo op. Allemaal windturbines tegen de achtergrond van een blauwe lucht.
Toen ik weer de polder inreed vanaf de A6 (Afslag na de Ketelbrug) kwam ik bij Swifterbant achter een tractor te rijden. Toen ie na een paar kilometer de weg verleit, bleek er nog een voor ons te rijden. Die reed tot aan Dronten. Zij vormden de enige 'vertraging', waardoor ik tegen 15.45 uur weer ons huisje binnenstapte.
Ik ben na aankomst direct mijn wandeling gaan maken. Want daar wil ik me wel aan blijven houden. Oké, het is mij vaker gezegd : ik ben soms te streng voor mezelf. Het zij zo.