Het is het verhaal van de kinderen van de schoenmaker, die blootsvoets gaan. Ik heb nu weer tijd over, om onze eigen klusjes te gaan doen. Het is wat rustiger geworden met de verzoekjes om assistentie. Telkens weer is het en kwestie van goed voor mezelf blijven zorgen. Dan ik ook voor anderen blijven zorgen. Iets wat ik in het verleden weleens vergeten ben.
In veel gevallen gaat het om afronden van eerder uitgevoerd werk. In dit geval ben ik nog aan het schuren en schilderen. Ik heb de standaard schutting geschuurd en van een nieuw laagje verf voorzien. Voor mij is die schutting een onding, vanwege de constructie. Hij heeft om en om planken. Ik moet tussen twee planken door de achterliggende schuren en schilderen. Ik heb wat pogingen gewaagd, maar heb het bijltje erbij neergegooid; veel te lastig! Dus heb ik me beperkt tot de buitenkant ervan. Toen ik met de laatste paar planken bezig was, kreeg ik het zowaar koud. Het is bijna windstil, maar in de doorgang tocht het onaangenaam. Ik was dus op tijd klaar.
's Middag ben ik onder de overkapping aan het werk gegaan. Het ging om het afronden van het eerder uitgevoerd schilderwerk. Ik heb nog wat randen van de kozijnen alsnog van een verflaagje voorzien. Daarna heb ik twee restanten van bouten die uit de buitenmuur staken, met de slijptol weggeslepen. Het waren draadeinden van ongeveer 4 cm lang. Ik heb al een paar keer eerder geprobeerd ze eruit te draaien. Met een griptang. De oplossing van twee moeren die strak tegen elkaar gedraaid zijn, heb ik niet toegepast. Ik had geen zin om twee M10 moeren te gaan kopen voor dat klusje. Het draad was ook al beschadigd, toen de vorige bewoner de bouten deels verwijderd had. Zo te zien met een zaag. Ik heb maar gelijk een paar overtollige schroeven verwijderd. Er zitten nu wel zo links en rechts wat gaten in de buitenmuur. Dus wacht er weer een klusje.
