Mijn oudere zus heeft zo haar eigen herinneringen aan ons dorp. Toen ze daarover vertelde, maakte ze bij mij ook een en ander wakker. We schelen ruim 6 jaar, dus zij heeft nog in de maand augustus Koninginnedag gevierd. In het jaar dat ik geboren werd, veranderde die nationale feestdag van datum. Toen volgde een maand na Koninginnedag Juliana haar op. Haar eerste koningin, Wilhelmina, vierde nog Prinsessedag. Dat was de voorloper van Koninginnedag.
Wat ik leuk en interessant vond, was haar ervaring met Sinterklaas in vergelijking met die van mij als kleuter. Was er soms sprake van dezelfde Goed Heilig man? Over mijn zus zei de ouwe namelijk, dat ze uit een zeer ver land kwam. Nog verder dan Spanje. Meneer had blijkbaar later over mij dezelfde gedachte. En deed mij toen mijn eerste trauma ervaren. 😆
Mijn zus vertelde over de oranje sinaasappelsnoepjes van Jamin, die keurig verpakt in een doosje als verjaardagscadeautje vaak aan vriendjes en vriendinnetjes gegeven werden. Ik vulde haar aan met de opmerking, dat die doosjes weliswaar van dun karton waren, maar het uiterlijk had een motief van hout. Zo kon ik haar nog een paar dingen vertellen, die zij zich niet meer kon herinneren of niet wist. Andersom geldt ook, want ze is immers ouder dan ik. Iedereen heeft zo zijn of haar eigen herinneringen. Er zijn er die zich bar weinig van hun jeugd herinneren. Niet vanwege een trauma of zo, maar gewoon omdat ze daar niet zo mee bezig geweest zijn.
Tegenwoordig heeft men het over 'herinneringen maken'. Ik noem dat soort herinneringen tripjes of vakanties. Maar er zijn veel meer momenten waarvan men herinneringen kan maken. Vakanties zijn niet de enige. Dus in wezen geniet ik dus veel meer van het fenomeen herinneringen. Zo'n bezoekje aan mijn zus is voor mij ook een mooie herinnering. Net zoals die aan veel andere familieleden en kennissen. En dan zijn er nog al die plekken waar ik geweest ben en situaties die ik meegemaakt heb.