Toen ik iemand die uitspraak hoorde doen tijdens het nuttigen van een kopje koffie, moest ik als luisteraar toch even inbreken in het gesprek. Natuurlijk zijn er allerlei voorzieningen, die mensen van armoede moeten weg houden. Maar het gaat niet alleen om die voorzieningen. Die vormen namelijk alleen maar de inkomstenkant. Het probleem van armoede zit aan de uitgavenkant. Veel mensen hebben schulden. Al dan niet vanwege hun eigen bestedingspatroon.
Veel armen zijn door ongelukkige momenten in hun leven (o.a ziekte, echtscheiding, fouten van de overheid(!), ongeluk enz.) in de schulden terechtgekomen. De overheid bijvoorbeeld, trekt vanwege haar duivels boetesysteem mensen met betalingsproblemen het moeras van armoe en ellende in. Hen helpen zou een betere, een menselijker aanpak zijn. Vooral omdat het effect van de fouten van de overheid zelf vele malen groter is. Daarvan is het racisme en de discriminatie via de Belastingdienst een afgrijslijk voorbeeld. Daarin gaat het niet alleen om geld, maar ook om de kwaliteit van het leven van hun slachtoffers. Recent kwam de spionerende werkwijze van het UWV aan het licht. Ook zoiets slechts. Het zijn overheidsinstanties waartegen een verweer zo goed als zinloos is en eerder tot een lijdensweg leidt dan tot een oplossing.
Dus ja, armoe bestaat wel. Die moet de regering veel meer bestrijden. Maar nee, de Oekraïense neonazi's, criminele immigranten en vleermuizen en wolven zijn veel belangrijker.