Er werd vanmorgen vroeg aan de deur gebeld. Toen ik opendeed, stond er een man in schilder overall voor me. Hij groette mij en vroeg of ik soms Willem ben. Door mijn beschadigd hoofd schoot de gedachte : "Wil ie mij soms witten??" Toen ik bevestigend had geantwoord legde hij uit, dat hij problemen had met het slot van de schaftkeet. Of ik soms wat WD40 voor hem had. Hij was door een andere bewoner naar mij doorverwezen. Ik heb hem de WD40 gegeven en succes gewenst.
Later bleek dat ie de verkeerde sleutels had meegekregen. 😀Ach, het is al weer vrijdag.
Na zijn bezoek ben ik een rondje zwerfvuil gaan doen. Onderweg kwam een bezorgd iemand mij zeggen, dat ik beter thuis op de bank kon gaan rusten. Ze had van mijn ongelukje gehoord. Willem en rusten? Het is geen nacht! Niettemin, fijn dat mensen met mij meeleven. Voor hetzelfde geld zeggen ze : "Jammer dat die paal niet zwaarder was."😂 Zelf was ik al blij dat er bloed uit mijn hoofd stroomde en geen zaagsel of grijze massa.
Als vrijwilliger beschouw ik mijn werk zeker niet als vrijblijvend. Ook als vrijwilliger heb ik te maken met regeltjes met betrekking tot het werk / mijn taak. En uiteraard ook de immer geldende fatsoensregels, zoals het tijdig afmelden. Men moet wel op mij kunnen vertrouwen en bouwen, want andersom doe ik dat ook graag. Er zijn al veel te veel vrijblijvende vrijwilligers.
Gisteren heb ik de bewoner voor wie ik de schutting vervang, op de hoogte gebracht van mijn ongelukje. Ik ben de komende dagen dus niet beschikbaar. Jammer, want het weer werkt mee. Gelukkig is er geen haast bij deze klus. Het mag dan vrijwilligerswerk zijn, mensen hebben recht op te weten hoe, wat en wanneer.
Ander blogs en websites
▼