Bloed aan de paal!

Zeker weten doe ik het niet, want ik was meer met mezelf bezig dan met die paal (foto). Een paar minuten eerder was het andersom het geval. Ik was vanmiddag na de lunch weer naar die tuin gegaan vanwege het vervangen van de schutting. Om al het gereedschap daarheen te brengen moest ik twee keer heen en weer lopen.
Als eerste moest een oude hardhouten paal (pijl) verwijderd worden. Daarvoor wilde ik de bekende truc met de hefboom weer gebruiken. Die bleek de vorige keer immers succesvol te zijn. Als voorbereiding heb ik net zoals bij de andere palen, de paal wat los gemaakt. Dat deed ik door hem heen en weer de duwen. En naar mij toe te trekken. Toen ik de paal weer naar me toetrok, brak dat hardhouten geval plots af! Omdat ik de hefboom, een stuk van een oude paal, achter mij in het gras neergelegd had, struikelde ik erover. Terwijl ik achterover viel, klapte de paal tegen mijn grijze hoofd. Toen ik weer opstond voelde ik een warme iets over mijn gezicht stromen. Het kwam onder mijn muts vandaan. Ik zag bloeddruppels op de grond vallen. Uit mijn jaszak heb ik een tissue gepakt en die op de zere plek onder mijn muts gelegd. Ik ben maar naar huis

gelijmd

gelopen. Daar heb ik een foto proberen te maken van de wond. Ik wilde zien wat er nou precies aan de hand was (dacht de doe-het-zelver). Maar vanwege mijn rode haren kon ik het niet goed zien. Dus toen heb ik toch maar Sonja gebeld. Ik zei haar nog rustig aan te doen, want ik ging niet dood.  Toen ze thuis was en mijn bebloede hoofd bekeken had, zei ze dat er een mooie snee in mijn hoofd zat. Nee, ik zei toen niet : beter dan andersom. Mijn ad rem humor was even verdwenen. Ik was blij met haar diagnose, want aan die paal zaten nog metalen beugels waarmee het scherm vastgezet wordt.
Voor de zekerheid zijn we naar de huisarts gegaan. Daar hebben twee assistentes de boel wat gereinigd en toen heb ik me door een van hen laten lijmen. Dat spul prikte trouwens behoorlijk. Ik kreeg ook nog een tetanusprik. Wat een gedoe allemaal. Mijn moeder deed er vroeger bij mij altijd een kusje op en klaar. Andere tijden dus. Maar goed, de paal is verwijderd. Even een dag of wat ziekteverzuim en dan ga ik weer verder met die schutting.