Een slepende kwestie

Toen ze afgelopen week voorbij fietste, hoorde ik een slepend geluid. Later vroeg de buurtbewoonster mij, of ik even naar haar fiets wilde kijken. Ze hoorde al een tijdje aan raar geluid en ze was bang dat er een wiel loszat of zo. Tja, vrouwen en techniek. Op afstand hoorde ik al een ketting door de kast slepen. Ergo : even de ketting spannen. Omdat ze vanmiddag thuis was en ik ook, ben ik even de fiets gaan halen. Thuis, in de tuin, bij een aangename temperatuur bleek het geluid inderdaad afkomstig te zijn van de ketting. Ik moest wel eerst de kettingkast gedeeltelijk demonteren, om bij de achteras te kunnen komen.  Daarna kon ik de bouten lossen en met de kettingspanners het wiel wat naar achteren trekken. Ik heb de ketting gelijk maar even gesmeerd, samen met nog wat bewegende delen. De fiets is net als de berijder aardig op leeftijd. Van de kettingkast waren bijna alle steuntjes afgebroken. Om de beide hoofddelen goed bijeen te houden heb ik een paar tie rips gebruikt.
Een proefritje wees uit, dat ik mijn werk naar behoren gedaan heb. Volgens de eigenaresse heb ik een reep chocolade verdiend. Ze wilde me per se belonen. Nou, vooruit dan maar. Maar geen witte chocolade aub.