Gisteravond ving ik een en ander op van het tv programma Dream School. Zelf zap ik niet naar zo'n programma, dus zit ik vaak te puzzelen. Ik voel me niet zo aangetrokken door oudere pubers met vaak kinderlijk gedrag. Er zullen best valide redenen voor hun gedrag zijn, maar er komt een leeftijd, waarop een mens niet alleen zijn verstand krijgt maar ook tot inkeer komt. Dit keer viel mij het inmiddels beruchte 'dat wil ik niet' op. Vooral bij twee meiden, waarvan de een graag krokodillentranen produceert en de ander enkel constant zandzakken voor haar deur gooit. Dat gedrag heeft hen van jongs af aan blijkbaar veel opgeleverd. Huilie, huilie om medelijden op te wekken; kijk eens hoe zielig ik ben. En dan maar hopen hun zin te krijgen.
Ik zie op een enkele daar gelaten als bron ouderschap waarin leiderschap en coaching ontbreken. Ouders die het op de eerste plaats gooien op vriendschap. Zulke ouders gaan dan net als hun pubers doen. Dan schreeuwen ze tegen elkaar, ze zullen elkaar ook wel slaan, samen janken enz. Twee pubers die ruzie hebben.
Gevolg is onder meer : onfatsoenlijk tot onbeschoft gedrag en geen doorzettingsvermogen. De wereld moet om hen alleen draaien. Met gevolg smoezen om vooral nergens aan mee te hoeven doen. Brrrr! Wie wil er nu zo'n iemand als personeel aannemen? Ik heb veel respect voor het duo dat de school leidt en de gasten die daar komen. Ik ben maar weer gaan puzzelen.
